بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیم

باذِکرصَلَوات بَرمُحَمَّدُآلِ مُحَمَّد

هنگامى كه جان به گلوگاه مى رسد.

از لحظات حساسى كه آدمى را سخت در فكر فرو مى برد, لحظه احتضار وپايان عمر انسانهاست , در آن لحظه كه كار از كار گذشته , و اطرافيان مايوس و نوميدبه شخص محتضر نگاه مى كنند, و مى بينند همچون شمعى كه عمرش پايان گرفته آهسته آهسته خاموش مى شود, با زندگى وداع مى گويد, و هيچ كارى از دست هيچ كس ساخته نيست

قرآن مجيد در تكميل بحثهاى معاد و پاسخگوئى به منكران و مكذبان ,ترسيم گويائى از اين لحظه كرده , مى گويد: پس چرا هنگامى كه جان به گلوگاه مى رسد توانائى بازگرداندن آن را نداريد؟ فلولا اذا بلغت الحلقوم.(واقعه83) وانتم حينئذ تنظرون (واقعه 84)  و شما در اين حال نظاره مى كنيد و كارى از دستتان ساخته نيست.

مخاطب در اينجا اطرافيان محتضرند, از يكسو نظاره حال او را مى كنند, و ازسوى ديگر ضعف و ناتوانى خود را مشاهده مى نمايند و از سوى سوم توانائى خدارا بر همه چيز و بودن مرگ و حيات در دست او, و نيز مى دانند خودشان هم چنين سرنوشتى را در پيش دارند.آيه  سپس مى افزايد: و ما از شما به او نزديكتريم و فرشتگان ما كه آماده قبض روح او هستند نيز نزديكتر از شما مى باشند ولى شما نمى بينيد ونحن اقرب اليه منكم ولكن لا تبصرون(واقعه85) .

ما به خوبى مى دانيم در باطن جان محتضر چه مى گذرد؟ و در عمق وجودش چه غوغائى برپاست ؟ و مائيم كه فرمان قبض روح او را در سرآمد معينى صادركرده ايم , ولى شما تنها ظواهر حال او را مى بينيد, و از چگونگى انتقال او از اين سرابه سراى ديگر بى خبريد.به هر حال نه تنها در اين موقع بلكه درهمه حال خداوند از همه كس به مانزديكتر است حتى او نزديكتر از ما به ماست .آيه  سپس براى تاكيد بيشتر, وروشن ساختن همين حقيقت ,مى افزايد:اگر هرگز در برابر اعمالتان جزا داده نمى شويد  فلولا ان كنتم غير مدينين .آيه  پس آن روح  را باز گردانيد اگر راست مى گوئيد ترجعونها ان كنتم صادقين(واقعه87) .اين ضعف و ناتوانى شما دليلى است بر اين كه مالك مرگ و حيات ديگرى است , و پاداش و جزا در دست اوست , و اوست كه مى ميراند و زنده مى كند